ادبیات بومی تبریز

گویش و لهجه هر شهر و استان در ایران عزیزمان بسیار شیرین و شنیدنی است. باید دانست که برای آشناشدن با فرهنگ یک منطقه، توجه به زبان و گویش یکی از اصلیترین عوامل است. زبان مردم شهر تبریز از همان ابتدا زبان آذری بوده است. این زبان در بخشهای مختلف استان آذربایجان شرقی با لهجههای متفاوتی تلفظ میشود. اگرچه مردم تبریز در مدرسه و مراکز آموزشی به زبان فارسی میخوانند و مینویسند، اما در واقع زبان محلی خود را فراموش نکرده و در زندگی روزمره خود به آن سخن میگویند.
مردم خونگرم تبریز در گفتار و تکلم خود خیلی کم از حرف (غ) استفاده میکنند و در عوض از گویش فارسی آن یعنی (گ) استفاده میکنند. یکی از خصوصیات بارز لهجه و گویش ترکی کشیدگی حروف و صداهاست. آتاج ی (بد رفتار)، اوت پارچاسی (آدم زرنگ)، انگه وئرمک (پر حرفی کردن) تنها تعداد کمی از کلمات و اصطلاحات ترکی است که تبریزیها استفاده میکنند. برای آشنایی بیشتر با این زبان باید با مردم تبریز کمی خوشوبش کنید و با آنها همکلام شوید تا درک کاملتری از این گویش داشته باشید. در ادامهدو بیت شعر در مورد فرهنگ بومی تبریز از اشعار استاد شهریار میخوانید.
«کونلوم قوشو قاناد چالماز سن سیز بیر آن آذربایجان
خوش گونلرین گئتمیر مدام خیالمیندان آذربایجان»